-
1 sztab
m (G sztabu) 1. Wojsk. staff- sztab generalny the general staff- szef sztabu the Chief of Staff2. (zespół) team- sztab doradców a team of advisors- sztab antykryzysowy a crisis centre- sztab wyborczy a campaign team- członek jego sztabu wyborczego a member of his campaign* * *sztab główny lub generalny — general headquarters
* * *mistaff; sztab doradców board of advisors; sztab ekspertów panel of experts; sztab generalny wojsk. general staff.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sztab
-
2 doradca
-y; -y; mdoradca finansowy/inwestycyjny — financial/investments adviser (BRIT) lub advisor (US)
* * *mpadvisor, counselor; ( polityka) aide; doradca finansowy financial advisor; doradca inwestycyjny investment analyst; doradca prawny legal advisor l. counselor; doradca ubezpieczeniowy insurance broker; doradca podatkowy tax advisor l. consultant; doradca przedsiębiorstwa management consultant; doradca wojskowy military advisor; doradca zawodowy career counselor; sztab doradców advisory group; gniew jest złym doradcą one is blinded by anger.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doradca
-
3 doradc|a
m adviser- doradca premiera/prezydenta an adviser to the Prime Minister/President- doradca inwestycyjny an investment consultant- doradca podatkowy a tax adviser- doradca prawny/finansowy/ubezpieczeniowy a legal/financial/insurance adviser- doradcy prezydenta do spraw bezpieczeństwa narodowego the national security advisers to the President- zespół/sztab doradców a team/board of advisers- gniew/niecierpliwość jest złym doradcą książk., przen. anger/impatience is a makes a poor adviser książk., przen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doradc|a
См. также в других словарях:
sztab — m IV, D. u, Ms. sztabie; lm M. y «organ dowodzenia w oddziałach i związkach wszystkich rodzajów sił zbrojnych, kierujący przygotowaniem i prowadzeniem działań bojowych» Sztab dywizji. Sztab wywiadu. Szef sztabu. ∆ Sztab generalny, główny… … Słownik języka polskiego
doradca — m odm. jak ż II, DCMs. doradcacy; lm M. doradcacy, DB. doradcaców «ten, kto udziela porad, doradza» Poufny, zaufany doradca. Doradca króla, wodza, szefa. Sztab doradców. Mieć dobrego, złego doradcę. ∆ Doradca prawny «osoba znająca ustawy i… … Słownik języka polskiego